ADAM MICKIEWICZ

Nad wodą wielką i czystą 

Błysnęło wzdłuż i grom ryknął, 

I woda tonią przejrzystą 

Odbiła światło, głos zniknął. 

A woda, jak dawniej czysta, 

Stoi wielka i przejrzysta. 



Tę wodę widzę dokoła 

I wszystko wiernie odbijam, 

I dumne opoki czoła, 

I błyskawice - pomijam. 



Skałom trzeba stać i grozić, 

Obłokom deszcze przewozić, 

Błyskawicom grzmieć i ginąć, 

Mnie płynąć, płynąć i płynąć.